شاليزه

معمولا رسم بر این است که آغاز هر چیز خوشایند و مبارکی را جشن بگیریم و تبریک بگوییم ولی  کسی از پایان‌ها حرفی نمی‌زند. البته من شروع سال نو و آن (حالا که تموم شده دیگه «این» نیست، باید بگم «آن!») عید سعید باستانی را تبریک نگفتم متاسفانه،  یادم رفت یا کلا حوصله نداشتم یا فکر کردم تبریک گفتن واجب کفایی است و به حد کفایت تبریک گفته شده یا به هر دلیل دیگر، اما از آن‌جایی که بهتر است آدم رفیق روز غم باشد و نه فقط یار روزهای شادی و عید، به جبران کوتاهی در آغاز ماجرا، پایان تعطیلات را به همه دوستان تسلیت می‌گویم و مراتب همدردی خودم را با کلیه کسانی که امروز با دلی پُردرد و چهره‌ای مغموم و لبانی پُر از نفرین، به ناچار کار را شروع کرده‌اند، اعلام می‌کنم. امیدوارم هر روزتان نوروز و نوروزتان تعطیل باشد و به جهت تحمل محیط‌های کاری معمولا غیردلخواه و حرف‌ها و رفتارهای غیرقابل‌تحمل همکار و رئیس و ارباب رجوع و...برایتان صبر آرزومندم. زیاد غصه نخورید چون تا چشم برهم بزنید نوروز 93 از راه رسیده و باز تبریک و تعطیلی و...تکرار و تکرار...................سال خوب و شادی داشته باشید.